Biogram

Marek Koterski (1942) – reżyser filmowy i scenarzysta, dramaturg i prozaik. Wychował się we Wrocławiu, do którego po wojnie prowadzili się jego rodzice wraz z bratem autora. Tak wspominał te czasy: „Całe wrocławskie dzieciństwo upłynęło mi w plenerze, z moimi przyjaciółmi – m.in. ze świętej pamięci Edwardem Kłosińskim, z którym znałem się od piątego roku życia, od przedszkola. Jestem szczęśliwy, że był ten rodzaj zabaw i że tak późno pojawiła się w domu telewizja, bo wychowywałem się na teatrze radiowym. Chorowałem na okrągło, na banalne choroby – to słuchałem teatru radiowego i czytałem książki. Tata nauczył mnie czytać, kiedy miałem pięć lat”[1]. We Wrocławiu również ukończył polonistykę na tutejszym Uniwersytecie, jednocześnie studiując historię sztuki. Tu Dlatego – jak czytamy m.in. w Encyklopedii Teatru Polskiego – „urodzony w Krakowie, uważa się za wrocławianina”[2].

„Był kierownikiem literackim i recytatorem w akademickim Teatrze Poezji Sylaba, publikował recenzje naukowe i eseje, m.in. w ‘Poezji’, ‘Odrze’, ‘Zagadnieniach rodzajów literackich’, ‘Litterariach’, ‘Rocznikach naukowych Uniwersytetu Wrocławskiego’, ‘Konfrontacjach’”[3]. Zanim zajął się twórczością filmową, Koterski wpierw na gruncie teoretycznym, a następnie już jako praktyk zdobywał doświadczenie teatralne. Był asystentem Jerzego Krasowskiego i Krystyny Skuszanki w Teatrze Polskim, zainicjował również eksperymentalny Teatr Otwartej Sceny. W 1967 r. opublikował opowiadanie inspirowane śmiercią Zbigniewa Cybulskiego we Wrocławiu. W tym samym roku autor za namową wspomnianego operatora filmowego Edwarda Kłosińskiego dostał się do łódzkiej „filmówki”. O wrocławskim teatrze amatorskim zrealizował film „Sylaba 68”.

Twórczość

Dokładną filmografię autora można przejrzeć pod tym linkiem.